Reisupdate

Ik heb een tijdje niks van me laten horen dus tijd voor een update. Een update vanuit Harlingen .. ik ben weer thuis. Dat isvoor mij best een lastige beslissing geweest, ik had heel graag nog 2.5 maand willen blijven. Helaas bleek het lastiger dan gedacht om werk te vinden. Ik heb een trial gehad in een restaurant maar dat ging lastminute niet door. Vervolgens in Melbourne zo’n 30 cv’s afgegeven maar na constant afgewezen te worden aangezien ik geen horeca ervaring heb en maar 2 maanden beschikbaar ben, moet je voor jezelf keuzes maken of het de stress waard is om te blijven. Daarnaast speelt uiteraard mee dat Australië een erg duur land is en de kosten wel steeds oplopen. Vandaar de keuze gemaakt om mijn ticket om te boeken en naar huis te gaan.

De laatste dagen in Sydney heb ik nog doorgebracht met Annemiek. Heel fijn om voor mij de reis samen nog af te kunnen sluiten!!

1 maart verliet ik Australië met een mega knoop in mijn maag. Na een vlucht van 15 uren kwam ik aan in Doha waar ik 3 uurtjes moest wachten voor de vlucht naar Amsterdam. Daar stonden pap en mam me op te wachten. Ondanks het dubbele gevoel is het heel fijn om iedereen weer te zien.

Wat een fantastische reis was dit!

Bedankt allemaal voor het lezen van de blogs en de leuke reactie’s!

Laatste stops Oostkust

Dit was weer een reisdag. Van Airlie Beach naar Townsville waar we de Ferry naar Magnetic Island namen. Rond 16u kwamen we aan op het eiland.

Sophie en ik hadden bedacht vroeg op bed te gaan maar uit eindelijk lagen we er pas half 2 in.

We werden uitgenodigd door een groepje jongens om te komen eten in hun guesthouse. Sophie en ik zaten aan tafel en keken toe hoe 5 jongens eten voor ons klaar maakten. Goed voor elkaar dacht ik zo.

9 februari

Vandaag samen met Sophie, Alex (uit New York) en Adam (Canada) een auto gehuurd en het eiland verkend. We hebben eerst de forts walk gedaan. Het was nog maar vroeg in de ochtend maar al rond de 30 graden. Tijdens de walk hebben we nog een koala gespot. Het leuke is dat de koala’s tijdens deze walk gewoon op ooghoogte zitten aangezien het wandelpad op gelijke hoogte is als de toppen van de boom.

In de middag hebben we nog twee andere hikes gedaan. Wederom vermoeiend maar na 3 hikes te hebben gedaan waren we wel voldaan.

Op de terugweg van de hike moesten we door een klein meertje lopen aangezien het vloed was geworden. Toen we daar een bordje zagen staan waar op stond dat er recent een krokodil gespot is en we niet in het water mochten zijn we maar gauw rechtsomkeer gegaan.

In de avond hebben we weer gegeten in het guesthouse. Dit keer ons steentje bijgedragen door te helpen met koken.

Maandag 10 februari

Vrijwel de hele middag onder een parasol aan het zwembad gelegen. Zonder parasol is het echt niet uit te houden hier. Hoe verder we naar het Noorden gaan hoe tropischer en dus warmer het wordt. Dat merk je aan meerdere dingen trouwens. Ik heb m’n muggenbulten even geteld en dat zijn er om precies te zijn 48. Daarnaast is het opvallend dat in New South Wales en het zuiden van Queensland veel wordt gewaarschuwd voor bosbranden en hier wordt gewaarschuwd voor cyclonen.

Dinsdag 11 februari

Tijd om Magnetic Island te verlaten. Op naar de laatste stop van de Oostkust. Dat voelt toch wel een beetje dubbel. De afgelopen 5 weken waren fantastisch, het ene hoogtepunt naar het andere en zo is het bijna weer voorbij.

Dinsdag hebben we de hele dag weer gereisd. ‘S avonds rond 9 uur kwamen we aan in Cairns. Toen we aankwamen zijn we nog boodschappen gaan doen waar we onderweg vrij veel Aboriginals tegenkwamen. Die zitten best veel in Cairns. Ik vind het zelf niet zo fijn volk al kan ik dat misschien niet zo uitdrukken. Zij hebben een levenswijze die totaal niet te vergelijken is met die van ons dus in hoeverre mag ik hun vervelend noemen terwijl ik in hun land toerist ben.

Woensdag 12 februari

Vandaag stond er een tour op de planning naar Cape Tribulation. Hier ligt het Daintree rainforest en begint het Great Barrier Reef. Bijzondere plek dus. Wij deden een tour met de organisatie Uncle Brian’s en dat was echt top. Heel veel geleerd van de tourguide. Vooral over krokodillen en haaien. In Daintree leven zoutwaterkrokodillen (HEEL gevaarlijk). Hij vertelde onder andere dat je van een krokodillenbeet niet dood gaat maar dat de krokodil je laat verdrinken. We zijn ook op een strand geweest waar een aantal jaar terug een vrouw is omgekomen door een krokodil. Op een ander strand waar we waren lag een paar dagen terug nog een krokodil van zo’n 5 meter dus de tourguide moest eerst checken of het veilig was voor ons het strand op te gaan.

In het rainforest hebben we ook nog 8 cassowaries gezien. Dat zijn de dodelijkste vogels ter wereld. Die naam heb je als vogel al gauw te pakken trouwens.

Aan het eind van de middag was het tijd voor een boottocht over de Daintree river om de krokodillen te spotten. Sophie en ik zaten voorin de boot en konden het prima hebben daar met ons koude biertje. Na 5 minuten spotte ik een mega grote krokodil! Helaas ging die gauw onder water en konden we geen foto maken. De tourguide en groot deel van de groep had ‘m niet gezien dus we hebben nog een tijdje stil gelegen op de plaats waar ik ‘m spotte maar helaas. Verder wel nog 2 krokodillen gezien. Kunnen die ook weer van het lijstje af.

Eenmaal aangekomen in Cairns hebben we ons klaargemaakt voor een avond uit met Julian, Flo, Elan en Matt. We hebben eerst even ons eigen feestje gebouwd in de koelcel van het hostel haha. Het is hier zo ontzettend warm dat we in de koelcel even hebben afgekoeld. Dit beschrijft wel hoe leuk de avond was!

Om 03.00 vond ik het wel goed geweest want ik moest er 06.00 weer uit voor een snorkel trip naar de Great Barrier Reef.

Donderdag 13 februari

Een snorkeltrip dus. 07.00 moest ik me melden en om 08.00 vertrokken we op een héél luxe schip (van 6 miljoen dollar) naar de Great Barrier Reef. We hebben op twee verschillende plekken gesnorkeld. Dit was nog mooier dan ik me had kunnen voorstellen. Zoveel verschillend koraal in allemaal kleuren en daarbij zoveel verschillende vissen ook in alle soorten en maten en kleuren. Dit kan ook weer van de bucketlist af. Ik blijf maar afstrepen hier.

Vrijdag 14 februari

Valentijnsdag was nog nooit zo goed. Vandaag een auto gehuurd voor 2 dagen met Sophie en Sarah om de tablelands te ontdekken. Er zijn in deze omgeving heel veel watervallen en meren waar we graag heen wilden. Vandaag hebben we 3 watervallen bezocht en 2 meren. Dit is zo’n ontzettend mooie omgeving om doorheen te rijden. Tijdens zonsondergang zijn we langs de kant van de weg gestopt en zagen we de zon ondergaan achter de bergen terwijl de lucht mooi oranje kleurde.

We hadden een guesthouse geboekt, wat fijn om weer in een normaal bed te liggen en rust om je heen te hebben. We zijn er helemaal van opgeladen.

Zaterdag 15 februari

We hadden al dagen twijfel of we de hike naar Windin Falls wilden doen. Veel verschillende verhalen gehoord en het blijkt dat de hike vrij heftig is. Onze tourguide van Uncle Brians raadde het ook af.

Toch besloten om het wel te proberen en kijken hoe het ging. Wij hebben zoveel geluk dat het droog was waardoor we de hike konden doen. Het is regenseizoen en er valt hier vaak veel regen waardoor de hike dus echt niet te doen is.

Het was een loopvan zo’n 1.5 uur. Eenmaal op de top werden we beloond met echt een prachtig uitzicht. Na 2 uren in het water van de waterval te hebben gelegen en de nodige foto’s gemaakt te hebben zijn we terug gelopen. Weer zo’n 1.5 uur terug.

Hierna zijn we doorgereden naar de Josephine Falls. Wederom heel mooi. Het leuke hier is dat je een rock slide hebt. Je kan dus van de rotsen afglijden. We voelden ons weer even kind.

Inmiddels werd het al schemerig dus zijn we terug gereden naar Cairns. Wat was dit een top idee om een auto te huren en lekker zelf de omgeving te verkennen.

Whitsundays

Donderdag 30 januari

Een reis dag vandaag. 8 uren in de bus gezeten van Noosa naar Agnes Water. Hier ben ik 3 nachten en zal ik o.a. surfen.

Het hostel waar ik slaap heet Cool Bananas en bij het busstation werd ik opgehaald door een meid in een banenenpakje. Pluspunten voor de originaliteit hoor.

Eenmaal aangekomen in het hostel was het eerste welkom een bananensnoepje. Nog meer pluspunten.

Ik kwam aan rond 19u en toen was het “family time” wat betekent dat de WiFi dan uit gaat en dat het dan tijd is voor sociale contacten. Ik vind het een goed initiatief! Zelf heb ik er vandaag niet aan mee gedaan want toen ik op m’n kamer aankwam viel ik direct in slaap.

Vrijdag 31 januari

Vandaag helemaal niks uitgevoerd.

Zaterdag 1 februari

Bizar dat het alweer februari is! Time flies when you’re having fun.

Gisteravond is Sarah aangekomen dus dat is leuk. Na het Fraser avontuur zetten we onze avonturen nu even voort in Agnes Water. We hebben een fiets gehuurd en zo’n 20 km gefietst door heuvelachtig landschap ín 30 graden. In Nederland heb ik een bloedhekel aan fietsen omdat het naar mijn idee al-tijd waait in Harlingen en ik al-tijd tegenwind heb. Afijn hier was het super leuk om te doen. We zijn o.a. naar town of 1770 gefietst. Een klein plaatsje wat vlakbij Agnes Water ligt. Hier even een koffietje gedronken en daarna verder gefietst naar wat mooie uitkijkpunten.

Om half 4 zijn we naar de Kangaroo Sanctuary gegaan. Daar worden Kangaroo’s opgevangen die een keer gewond zijn geraakt. Ze worden daar verzorgd en het doel is om ze uit eindelijk weer terug in het wild te krijgen.

Nog even een grappig feitje: Kangaroo’s ruiken super lekker! Als je boven op hun rug ruikt dan ruikt het net als shampoo.

Zondag 2 februari

Tijd voor een surfles samen met Sarah! Dit keer succesvoller dan in Byron. We hebben zo’n 4 uren gesurfd en het was ook nog eens heerlijk weer. Ik denk dat ik er een nieuwe hobby bij heb. Dit was trouwens ook de laatste keer aan de oostkust dat ik in de zee kon zwemmen. Ik kom nu in het gebied waar de Great Barrier Reef al begint en hier zitten jellyfish in het water. Een beet van zo’n kwal kan dodelijk zijn!

Zondag 3 februari

‘S ochtends 07.00 kwam ik aan in Airlie Beach na een rit in de nachtbus van 10 uren met precies 0 minuten slaap op de teller. Ik kon uiteraard nog niet inchecken dus ben naar de Lagoon gegaan om te zwemmen.

De rest van de dag heb ik samen met Sophie doorgebracht. Lekker gezwommen, gegeten, gekletst en wijn gedronken.

Airlie Beach heeft me echt positief verrast. Het is hier heel rustig, heel groen en er zijn allemaal leuke cafe’s en restaurants.

Dinsdag 4 februari

WHITSUNDAYS! Dit was me weer een hoogtepuntje hoor.

Ten eerste is het al super fijn dat het strakblauw was en zo’n 30 graden. De afgelopen weken is er heel veel regen gevallen hier. Om dan 3 dagen op een boot te zitten is niet heel veel leuks aan.

12.30 moest ik me melden en ging ik met m’n groep naar onze boot. Een prachtige catamaran met alle luxe voorzien. Zèlfs een jacuzzi op het voordek.

We werden verwelkomd met pizza en een welkomstdrankje en kregen uitleg over de aankomende dagen.

Daarna vrijwel niks gedaan en lekker op het dek gelegen om even aan het bruine kleurtje te werken.

Aan het eind van de middag gingen we snorkelen. Zo midden op de oceaan vond ik weer doodeng natuurlijk. Ter geruststelling hebben ze “sharkbands” die haaien zouden moeten afschrikken. Ik geloof er geen snars van dat dat zou helpen maar op dat moment voelde het fijn om zo’n ding om te hebben. Tijdens het snorkelen hele mooie vissen en koraal gezien. Na ruim een halfuur zwommen we terug naar de boot en stond het avondeten voor ons klaar. Dit hebben we op het dek opgegeten tijdens de meest magische zonsondergang die ik ooit gezien heb. We waren zelfs getuige van een huwelijksaanzoek! Ik zal mijn toekomstige vriend als hint even meegeven dat hij deze blogs moet lezen want hier scoorde die man toch echt wel punten mee.

‘S avonds hebben we vanuit de jacuzzi op het voordek onder het genot van een drankje de sterrenhemel bewonderd.

Woensdag 5 februari

Vroeg uit bed voor het ontbijt. 07.00 stond er een heel uitgebreid ontbijt voor ons klaar. Ondertussen voeren we richting het hoofdeiland van de Whitsundays. De Whitsundays bestaat uit 74 eilanden maar het hoofdeiland is zeer bekend om z’n mooie uitzichten. Wij begonnen op Whitehaven beach. Aangezien het stinger season is moesten we een stingersuit aan om daar te kunnen zwemmen.

Nadat we gezwommen hebben zijn we verder gelopen naar het lookout point. Wàt een adembenemend uitzicht!

Eenmaal weer op de boot aangekomen zijn we gaan varen naar een plek om te snorkelen. We waren eerst op een plek waar mooi koraal was. Op de tweede snorkelplek hebben we gezwommen met echt enorme vissen.

Donderdag 6 februari

Om 07.30 lagen we alweer in het water om te snorkelen. Niet perse een hele mooie plek moet ik zeggen.

Rond 08.30 voeren we weer richting Airlie Beach. Een tocht van zo’n 3 uren. Onderweg hebben we alleen maar mooi weer gehad en toen we de haven binnen voeren begon het echt enorm hard te regenen. Dit was weer even een extra reminder hoe blij ik mocht zijn met 3 dagen stralend mooi weer.

Donderdagavond was de Whitsundays afterparty. Alle boten die donderdag weer zijn aangekomen hebben dan een feest.

Vrijdag 7 februari

Sophie en ik wilden vandaag een hike van 8.4 km doen. Het plan was hier vroeg voor op te staan maar dat is niet helemaal gelukt. Om 11.00 zijn we begonnen aan de hike. Dat begon al met enige voorbereidingen. Je moet namelijk een EHBO kit mee voor eventuele slangenbeten en je moet voorgelicht zijn wat te doen als je een slang tegenkomt. We zitten nu in een tropisch gebied, hier leven veel slangen waaronder pythons.

Dit was de zwaarste hike die ik tot nu toe gedaan heb. Veel en steil omhoog lopen met een luchtvochtigheid van ruim 80% betekent heel veel zweten. Voordeel daarvan was dat we alle alcohol van de avond ervoor gelijk eruit gezweet hebben.

Het uitzicht was de hike wel absoluut waard. We hadden een super mooi uitzicht over de haven van Airlie Beach en over eilanden van de Whitsundays.

Eenmaal weer terug op de kamer heb ik lekker gedoucht en een momentje voor mezelf genomen. Tijdens het reizen heb je zo je anti sociale momenten. Ik merk dat het vrij intensief is om dag in dag uit mensen te leren kennen en telkens hetzelfde gesprek te voeren. Dus soms even een momentje voor jezelf nemen is fijn.

Inmiddels zit Magnetic Island er alweer op en ben ik op de laatste bestemming van deze trip. In de volgende blog zal ik hier over vertellen!

Fraser Island

Yes op naar Fraser Island! Om 07.00 begonnen we met een safety briefing wat ging over rijden over het eiland en over de dingo’s die op Fraser leven. Fraser is het grootste zandeiland ter wereld en heeft geen verharde wegen, wat betekent dat je in een 4WD over het strand moet rijden.

Tijdens de briefing leerden we de groep wat kennen en na de kennismaking gingen we de auto’s in en reden we naar Rainbow Beach. Wij zijn met 28 man en hebben 4 auto’s.

Vanuit Rainbow Beach ging de “ferry” (overtocht duurt 5/10 minuten). Eenmaal aangekomen op het strand kon het avontuur beginnen. We reden over het strand naar ons kamp. Ik ben met de organisatie Dropbears en zij zijn de enige organisatie met een campground in een national park. We slapen direct aan het strand in tentjes. De plek waar we koken en eten is overdekt en afgezet met prikkeldraad en dat is dus vanwege dingo’s. De tenten staan buiten prikkeldraad dus in onze tent hebben we allemaal een stok liggen. Mocht er een dingo bij de tent komen kan je jezelf op die manier beschermen. Verder is er zelfs een warme douche op het kamp en slapen we op bedjes in de tent. Niks te klagen dus.

Eenmaal aangekomen op het kamp stond er een uitgebreide lunch voor ons klaar.

Tijdens een uitleg over de aankomende dagen was de eerste dingo al gespot! Na de lunch zijn we doorgereden naar een plek waar we konden zwemmen. We moesten eerst 30 minuten door het bos lopen, kwamen vervolgens uit in zandduinen en rechts daarvan was een groot meer waar we konden zwemmen. Heerlijk om even af te koelen en super leuk om de groep te leren kennen.

Na de verfrissende duik leerden we in de zandduinen hoe je met een boomerang moet gooien. Dat is in principe niet moeilijk maar het is leuk als die weer bij je terugkomt. We hebben er een competitievan gemaakt. Die gene die de boomerang weer zou vangen kreeg een koud biertje. Ik stond in de finale maar helaas ging het koude biertje net aan me voorbij.

‘S avonds hebben we op het camp kangoeroeburgers gegeten en de nodige wijntjes/biertjes gedronken. Toen wij weg waren heeft Simon (werkt ook voor Dropbears) al het eten voor ons gekookt en dat was allemaal heel uitgebreid. Tijdens het eten was het storytime en vertelde Troy ons allerlei dingen wat hij zoal heeft meegemaakt. Zo is hij onder andere van de Chinese muur gevallen, van een klif van 22 meter gevallen en is ‘s nachts op zee overvallen door drugssmokkelaars. Op een gegeven moment kwam hij uit bij een verhaal dat hij een Nederlandse vriendin heeft gehad en dat hij in Leeuwarden is geweest!

Na storytime was het tijd om didgeridoo te leren spelen. Ik heb zó hard gelachen want dat klonk echt allemaal nergens naar.

Na deze indrukwekkende eerste dag heb ik lekker gedoucht (wat een luxe) en ben vroeg op bed gegaan.

Dinsdag 28 januari

Dag 2 is Troy zijn favoriete dag (en ook die van mij) van de 3-daagse tour. Hij kan ons zoveel mooie dingen laten zien op dag 2 aangezien we een hele volle dag hebben.

06.30 zaten we al aan het ontbijt en om 07.00 vertrokken we. Vandaag moesten we zo’n 120 kilometer over het strand rijden richting het Noorden met ondertussen nog wat mooie stops. De eerste stop was Eli Creek. Een prachtig heldere creek waar we allemaal lekker hebben gezwommen.

Na deze stop zijn we verder gereden naar ongeveer het midden van het eiland waar we gingen lunchen. Bij deze stop was een general store waar we na de lunch hebben genoten van een ijsje.

Vervolgens doorgereden naar het Noorden met onderweg nog een stop bij het Maheno Shipwrek. Uiteraard weer even wat groepsfoto’s gemaakt hier.

Daarna doorgereden naar de Champagne Pools, na een mooie boardwalk kwam je uit bij de Pools. Na gezwommen te hebben zijn we verder gegaan naar Indians Head. Een prachtig uitkijkpunt op het eiland. Het was weer storytime maar Troy werd steeds onderbroken door alles wat we voorbij zagen zwemmen. Haaien, roggen, schildpadden noem maar op. Zo gaaf!

Op de terugweg naar de auto nog een slang gespot en toen we bij de auto’s aankwamen stond daar een dingo! We hebben dinsdag in totaal 10 dingo’s gezien. Dat is al zo’n 10% van de populatie wat op Fraser leeft.

Na al deze fantastische dingen te hebben gezien zijn we de hele weg terug gereden naar het kamp. Van dit stuk heb ik ook zo’n 50 km gereden. Eenmaal aangekomen had Simon weer heerlijk eten voor ons gemaakt. Kip met sojasaus en honing, rijst en groenten stond op het menu vandaag.

In de avond hebben we drankspelletjes gedaan met de Engelsen. Na de nodige tequila shots te hebben gehad zijn we naar het strand gelopen om sterren te kijken. Daar stond ik dan op Fraser Island naar een prachtige Melkweg te kijken. Geluksmomentje! Op het strand was ook allemaal plankton dus dat kleurde heel mooi blauw.

Woensdag 29 januari

De laatste dag helaas.

05.00 uit bed gegaan om een prachtige zonsopkomst te kijken op het strand.

07.00 zaten we weer in de auto’s om op pad te gaan. Lake McKenzie was de eerste stop van vandaag. Ik had van mensen gehoord die al op Fraser zijn geweest dat dit een leuk stuk is om te rijden dus ik had hier een plekje achter het stuur geclaimed. Nou dat was me inderdaad een stuk rijden.

Onderweg nog een keer gestopt voor storytime. Troy weet zoveel over het eiland te vertellen dat is echt geweldig.

Na 30 minuten kwamen we aan bij het Lake en dat was zo mooi. Het water is heel helder en er zwemmen geen eens vissen omdat het water voor de vissen te helder/schoon is. Sarah en ik zijn even sportief geweest en zijn naar de overkant van het meer gezwommen.

Helaas mag je bij dit meer maar 1.5u zijn aangezien het anders te druk wordt. Toen wij weg gingen kwamen er alweer 8 bussen aan met toeristen.

Vanaf Lake mcKenzie zijn we doorgereden naar een rainforest. Hier hebben we een korte hike gedaan. Wat bizar is is dat je hier een creek hebt waar het water zo schoon is dat je het gewoon zo kan drinken. We hebben allemaal dus onze flesjes gevuld en hadden weer lekker koud water. In het rainforest hebben we ook geluncht.

Na de lunch was het helaas tijd om terug te rijden naar het Zuiden van het eiland om naar de Ferry te gaan. De laatste foto’s zijn nog gemaakt en daarna was het tijd om afscheid te nemen van een groot deel van de groep die in Rainbow Beach bleven. Ik en nog een paar anderen zijn doorgereden naar Noosa. Super leuk want dit stuk hebben we weer over het strand gereden en dat was nog wel ruim een uur rijden. Bij het kantoor van Dropbears was het voor ons ook tijd om afscheid te nemen.

Wát een fantastisch avontuur was dit! Een absoluut hoogtepunt van mijn reis.

Een super leuke groep, meest fantastische tourguide, top organisatie en dat mochten we allemaal beleven op een paradijs genaamd K’Gari oftewel Fraser Island.

Brisbane en Noosa

Woensdag 22 januari

Kort nachtje gehad vannacht. Het is altijd een beetje strijd om de airco in hostels. Voor het slapen is de airco door iemand uit gedaan wat betekende dat ik en nog 2 anderen 03.00 wakker werd omdat het echt heel warm was in de kamer. Airco maar weer aan gedaan dus. Daarnaast was er ook iemand aan het snurken dus dat bevorderde mijn slaap ook niet echt. Lang leve in hostels slapen!

‘S ochtends even ontbeten in het hostel en daarna een bezoekje gebracht aan de botanische tuinen. Dat kan niet ontbreken in een grote stad. Na de botanische tuin ben ik doorgelopen naar South Bank. Dat is een aangelegd strand/zwembad middenin de stad waar je mooi uitzicht hebt over de stad. Uiteraard had moeke haar bikini weer niet mee dus ik kon 30 minuten teruglopen om me om te kleden en vervolgens 30 minuten terug. Heb ik in ieder geval wel weer 10.000 stappen gehaald.

Na 2 uurtjes in de zon vond ik het wel goed geweest. De UV factor was 12 (!!) dus daar kan je zelfs met factor 50+ niet tegenaan smeren.

In de avond heb ik weer samen met Sophie gekookt. We aten vandaag lekker rijst met gekookte groenten en vlees. Dat had ik gemist!

Sophie heeft inmiddels al heel wat gezien van Australië en ik raak helemaal enthousiast door al haar foto’s en verhalen. West-Australië heb ik eigenlijk van mijn lijstje geskipt maar die komt er misschien nu wel weer op... :)

Donderdag 23 januari

Moreton Island. Eindelijk weer een dagje naar de natuur en weg uit de stad! Daar keek ik echt weer naar uit na een aantal weken in steden te zijn geweest. Ik moest al vroeg op (05.45) want mijn bus vertrok om 07.00. Na 30 minuten in de bus en 75 minuten op de Ferry kwamen we aan op Moreton island. Wat een paradijsje! Er is geen aanmeersteiger o.i.d. dus je stapt gelijk het strand op. De tour waar ik mee was werd opgedeeld in kleinere groepen. Ik ging met mijn groep eerst watersport doen. Dat was snorkelen en kajakken. Super leuk want de kajak was doorzichtig dus je kon gewoon het koraal en de vissen zien vanuit de kajak.

Er liggen op Moreton Island 15 scheepswrakken waar we bij gingen snorkelen. Ik vond het eerst een beetje spannend want ik heb het niet zo op de onderwaterwereld. Daar weten pap, mam en Mir alles van haha. Vroeger op vakantie als we gingen waterfietsen en ik wilde het water in vroeg ik altijd “ Zwemmen hier vissen ? “ uh ja Kirsten die zwemmen er. Nou in Australië dus ook in grote aantallen. Gingen de tourguides vanaf hun JetSki ook nog brood in het water gooien dus ik werd compleet aangevallen door vissen. Toen was de lol er even af hoor. Maaar nog geen 5 minuten later zag ik een schildpad dus was het weer goed.?

Tijdens het snorkelen ook nog een soort reddingsactie uitgevoerd. Er was een Chinese vrouw die zei dat ze wel kon zwemmen maar dat kon ze dus blijkbaar helemaal niet. Als je dan vanaf een bootje het water in moet springen gaat dat mis natuurlijk.

Na deze actieve ochtend was het tijd voor lunch op het strand. Daarna ging ik met mijn groep sandboarden. Dat was echt hilarisch want dat lukte voor geen meter. De duinen waren heel hoog en het ging super snel. De eerste keer liggend met het bord de duin af gegaan en na enige oefening is het me ook gelukt te blijven staan!!

Vrijdag 24 januari

Vanochtend nog vroeger uit bed dan gister. De wekker stond 04.00 (mijn kamergenoten vinden me inmiddels ook niet zo leuk meer denk ik) want Sophie en ik wilden zonsopkomst kijken op de Mount Coot-Tha. Vanaf daar heb je uitzicht over Brisbane en met zonsopkomst blijkt dat mooi te zijn. En dat was ook zo! We wilden in eerste instantie een fiets huren maar hebben toch maar besloten een Uber te pakken. Achteraf waren we daar blij om want toen we terug liepen kwamen we allemaal racefietsers tegen die al moeite hadden om de berg op te komen. Had een leuk gezicht geweest wij op onze citybikes met een helmpje op.

Rond 04.45 kwamen we aan op de berg en hebben we een ontzettend mooie zonsopkomst gezien. Rond 05.30 zijn we naar beneden gegaan en mochten we meeliften met een bus, die heeft ons afgezet bij de botanische tuinen waar we nog een uurtje hebben gewandeld.

Toen ik terug ging naar mijn kamer liep Sude ineens de lift in waar ik in stond. Zo toevallig weer!

‘S avonds zijn we nog uit gegaan met een grote groep mensen uit het hostel. We hebben ons rijkelijk vermaakt met de Engelsen. Niet helemaal ons volk zeg maar.

Zaterdag 25 januari

Tijd om Brisbane te verlaten en door te gaan naar Noosa. Vanuit hier zal maandag ook mijn tour naar Fraser Island beginnen.

Check out tijd was 10.00 maar mijn bus ging pas 13.45 dus ik ben nog eventjes de stad in gegaan met Leah. Een Duitse meid die ik heb ontmoet in Byron en die ik ook toevallig tegenkwam in het hostel. Zo leuk dat je steeds weer dezelfde mensen treft tijdens het reizen.

Na ruim 2 uren in de bus te hebben gezeten kwam ik 16.30 aan in Noosa. Eerste indruk was heel goed. Ik kreeg er een beetje hetzelfde gevoel bij als Byron maar dan zonder hippies en het is wat minder overrated dan Byron.

Zondag 26 januari

Australia Day! Én pap zijn verjaardag dus toen ik wakker werd eerst even gefacetimed met het thuisfront.

Sophie en ik hebben de Coastal Walk gelopen. Een prachtige looproute langs de kust van Noosa. Onderweg kom je langs de mooiste stranden en baaitjes. We hebben zelfs nog dolfijnen en een schildpad gespot onderweg.

Op de terugweg hebben we nog op een strand gelegen die we op het begin helemaal voor ons zelf hadden. Geluksmomentje!

In de avond zijn we nog uit eten geweest met Jill.

Maandag 27 januari

Op naar Fraser Island! Ik denk dat ik hier een hoogtepunt van mijn reis heb te pakken. We hebben net de eerste dag achter de rug en wát een avontuur is dit nu al! Ik ga hier een aparte blog over schrijven want we doen zoveel leuke en bijzondere dingen. Als ik dat allemaal ga vertellen wordt dit verhaal wel heel lang.

Dus over 3 dagen horen jullie weer van mij!

Byron Bay

De afgelopen dagen ben ik in Byron Bay geweest. Dat is zo’n plek dat als je er eenmaal bent geweest je er niet meer weg wilt. Ik kan er niet zo zeer de vinger op leggen waar dat aan ligt maar er hangt zo een fijne sfeer.

De eerste dagen was ik met Renske en Saar. Woensdag appte Sude mij dat ze in Byron zat dus daar hebben we nog mee afgesproken en vrijdagmiddag hebben we koffie gedronken met Rinske, zij komt uit Franeker en bleek ons via via wel te kennen. Ze had een berichtje gestuurd of we wat wilden drinken. Dat vonden we een leuk idee!

Zaterdagochtend heb ik samen met Sude een surfles gehad. We hebben net weer de slechtste dag uitgekozen want het stormde, hagelde en onweerde. We konden door het weer helaas niet echt goed surfen maar al met al toch wel een paar keer op het board gestaan.

Voor de surfles moesten we een formulier ondertekenen waar wat voorwaarden op stonden. Waaronder dat je je bewust moet zijn dat je gebeten of aangevallen kan worden door een haai en dat dat de dood kan veroorzaken. Hartstikke fijn om daar nog even op gewezen te worden vlak voor je het water in gaat. Er vliegen in Byron drones over de zee die in de gaten houden of er haaien zijn. Mocht dat zo zijn gaat er een alarm af en moet iedereen het water uit. Bij ons was niks aan de hand gelukkig. De afgelopen dagen is er rondom Tallow beach wel een haai gesignaleerd!

Zaterdagavond heb ik nog wat gedronken met Renske, Bo en Sanne. Helaas de laatste avond met Renske... ik zal haar missen!

Zondagochtend om 08.00 vertrok mijn bus richting Gold Coast. Lang getwijfeld of ik er wel heen wilde aangezien er veel Engelsen blijken te zijn die de boel daar ‘s avonds flink op stelten zetten. Aangezien ik ruim de tijd heb toch besloten er heen te gaan. Maandag heb ik lekker rustig aan gedaan. Ik heb wat door de stad en over het strand gelopen.

Maandag heb ik weer met Rinske afgesproken. Zij zit een maand bij een gezin in Gold Coast dus een goed moment om nog af te spreken. We zijn naar het skydeck gedaan maar hebben verder vrijwel niks gedaan naast koffie drinken en Yahtzee spelen. Dat Yahtzee is toch echt een uitvinding hoor. Hoevaak ik dat hier al wel niet gespeeld heb.

Dinsdag ging ik weer verder richting Brisbane. Hier was ik al een dag geweest met Renske maar ik heb vrijwel niks van de stad gezien dus daar wilde ik nu verandering in brengen.

In het hostel in Gold Coast heb ik Sophie leren kennen die toevallig ook naar Brisbane ging én ook nog in hetzelfde hostel zit. ‘S avonds heb ik samen met haar gekookt en daarna op het dakterras van het hostel wat drankjes gedronken (lang leve happy hour anders is alcohol niet te beta-len)

Er staan voor de aankomende week super leuke dingen op de planning!! Donderdag ga ik een dagtrip maken naar Moreton Island waar ik ga snorkelen/kajakken en sandboarden. Zondag ga ik naar Fraser Island! Dat is het grootste zandeiland van de wereld waar we o.a. in een 4x4 over het strand gaan rijden en gaan kamperen op het strand. Aangezien er veel wildlife is op Fraser wordt ons tentenkampje afgezet met prikkeldraad! Dat beloofd weer een mooie ervaring te worden

Ik hou jullie op de hoogte!

Farmwork

Zaterdagochtend zou ik 10.00 vliegen naar Brisbane. De reis begon alweer goed, m’n vlucht was geannuleerd dus ik werd omgeboekt naar een andere vlucht die gelukkig maar een paar uur later zou gaan. Toen we eenmaal in het vliegtuig zaten hadden we nóg 2 uren vertraging.

Wat ook weer niet helemaal soepel liep was het werk. We kwamen veel verhalen tegen van backpackers die opgelicht zijn in het dorp waar wij naartoe zouden. Toen we alles op een rijtje zetten was het inderdaad allemaal niet echt een zuiver verhaal. Ik zeg nu we, want ik ga met Renske werken! We hebben in Harlingen samen in de Jumbo gewerkt op de vleesafdeling en gaan nu samen blauwe bessen plukken in Australië haha.

Na de tegenslag van het werk toch wel wat stress voor het zoeken van een nieuw baantje. Blijkt best lastig te zijn en ik moet zeggen dat ik vrij wantrouwend werd van alle verhalen die er rond gaan over opgelicht/uitgebuit worden tijdens farmwork.

Na heel veel mailtjes en telefoontjes te hebben verstuurd kwamen we terecht bij een blueberryfarm in Coffs Harbour. Dus maandagochtend 7u uit bed om vroeg met de trein te gaan. Het was een reis van 6 uren. Toen we aankwamen in Coffs zijn we naar het hostel gegaan. We zitten in een workhostel, het zit vol met backpackers die ook in Coffs werken dus dat is gezellig.

Dinsdag hadden we onze eerste werkdag. 06.20 werden we opgehaald en om 07.00 moesten we al beginnen. We waren er beide al gauw achter dat dit het ook niet is. De hele dag besjes plukken in de brandende zon is sowieso al intensief, met als gevolg dat ik een zonnesteek heb opgelopen woensdag en donderdag de hele dag op bed heb gelegen.

Daarnaast krijgen we heel slecht betaald waardoor we eigenlijk niks sparen want alles wat we verdienen gaat op aan het verblijf en eten/drinken. Opzich niet erg en leuk voor de ervaring maar we willen graag sparen om door te reizen en op deze manier komen we niet zoveel verder dan 10 stappen buiten het hostel.

Na deze zoveelste tegenslag moet ik zeggen dat ik er wel even doorheen heb gezeten. Na een belletje met mam (altijd fijn) heb ik besloten om eerst lekker langs de Oostkust te reizen en het werk even te laten voor wat het is. Ik wil zo’n 6 weken reizen langs de oostkust en daarna naar Melbourne vliegen om daar opzoek te gaan naar werk. Dan zit ik weer vol goede moed hoop ik!

Niet zo’n positieve blogpost deze keer maar wel de realiteit hoe die is.

Maandag ga ik eerst naar Byron Bay om daar een week te zijn. Ondanks dat er elke dag regen voorspeld wordt kijk ik daar heel erg naar uit.

Inmiddels zijn ook m’n tours naar Fraser Island en de Whitsundays geboekt. Kijk voor de aardigheid maar eens op Google hoe dat er uit ziet :)

Daarnaast nog even een update over de branden hier. Ik heb begrepen dat dit bijna dagelijks op het nieuws is in Nederland en dat de kranten er vol mee staan. Ik krijg veel vragen of ik er ook last van heb. Naast het feit dat wij een aantal gebieden niet in konden wat simpelweg jammer was, gelukkig niet. Maak je dus vooral om mij geen zorgen, maar wel om de situatie die hier gaande is. Ik vind het vreselijk om te zien wat de branden allemaal al aangericht hebben...

Feestdagen in Australië

Om te beginnen, voor iedereen een heel gelukkig nieuwjaar gewenst!!

Ik begin nog even met vertellen over onze Kerst. Dat hebben we gevierd op het strand st Kilda in Melbourne met zo’n 60 Nederlanders. Hele gekke ervaring om Kerst te vieren op het strand terwijl we meezongen met Guus Meeuwis en de Snollebollekes in plaats van Mariah Carey en Wham. Nul komma nul kerstgevoel maar dat geeft niet want gezellig was het wel!

26 december moesten we Melbourne weer verlaten en gingen we weer richting Sydney. Daar hadden we 4 dagen de tijd voor, we hadden nog niet bedacht waar we wilden stoppen dus we zijn de auto in gestapt en we zouden het wel zien.

De eerste stop was Ebden. Daar stonden we op een fijne camping aan een meer dus daar wilden we graag 2 nachten blijven. Maar helaas toen we zaterdag wakker werden hing er een enorme laag smog in de lucht. We konden de overkant van het meer niet eens zien! Toch maar weer een stukje verder rijden dan ..

We hadden wel bedacht dat we naar Kangaroo Valley wilden. Dat hebben we aan het begin van onze reis overgeslagen dus dit was een goed moment om daar heen te gaan. Op internet had ik een super leuke (gratis) campingspot gevonden dus hup in de auto er naartoe. Onderweg zeiden we nog tegen elkaar hoe fijn het was dat er geen rook hing en de lucht zo helder was. Voor zover het leek waren daar dus niet echt branden in de buurt. Totdat we 2 minuten voor de camping werden tegengehouden door een bord dat we niet verder mochten rijden door hoog risico op bosbranden. Balen! Daar stonden we dan. We zijn in Kangaroo Valley naar een aantal campings gegaan om te vragen of zij nog plek hadden maar door de vakantieperiode zat echt alles vol.

Toen besloten door te rijden naar Kiama. Een kustplaats wat zo’n 1.5u ten zuiden van Sydney ligt. Daar konden we geen camping vinden dus we hebben op een parkeerplaats geslapen. Aangezien het de parkeerplaats was van een openbaar zwembad was er ook een toiletgebouw dus dat was dan wel weer fijn.

De volgende ochtend zaten we weer een beetje met de handen in het haar want we hadden nog 2 dagen tot we in ons hotel konden in Sydney maar we waren inmiddels al zo dichtbij dat er tussen Kiama en Sydney niet echt plekken meer waren waar we konden stoppen. Dus besloten om door te rijden naar Sydney en voor 2 nachten op een camping te staan in een buitenwijk van de stad.

Vanaf maandag 30 december hadden we een hotel geboekt middenin het centrum. Toen we aankwamen hebben we een rondje door de stad gedaan, we hebben lekker rustig aan gedaan. Toen we eind van de ochtend aan een bakje koffie zaten kregen we niet zo leuk mailtje. We hadden zo’n 5 maanden terug al tickets geboekt om vuurwerk te kijken vanaf Bradleys Head. Dat is een uitzichtpunt waar je mooi zicht hebt op de skyline van Sydney en het vuurwerk dus mooi kan zien. Maar wegens de branden en de harde wind was het op deze plek afgelast. Ja en nu ... alle plekken met redelijk betaalbare tickets waren natuurlijk al uitverkocht en $190 betalen voor een ticket vonden we wel wat teveel van het goede. We zouden oud & nieuw vieren samen met Manon dus met z’n 3en hebben we bedacht wat te doen. Er zijn door de hele stad ook veel gratis plekken waar je het vuurwerk kan zien maar daar moet je abnormaal vroeg je bed voor uit. Toch besloten om dit maar te doen. De wekker stond dus 02.50 (ja je leest het goed) 03.30 was Manon bij ons hotel en om 04.00 waren we bij de ingang. Er waren best wat mensen die er gewoon de hele nacht hebben geslapen, zo bizar.

We moesten nog wachten tot 10.00 totdat de hekken open gingen. We hadden van te voren al een heel strategisch plan bedacht. Annemiek en ik zouden alle tassen meenemen en Manon had 3 handdoeken mee en ging vooraan staan en rennen voor een plekje. Hoe dat er allemaal aan toe ging was echt bizar. Duwen, trekken, beuken ...

Máár, het is Manon gelukt! We hadden het plekje wat we wilden. Vooraan in het park op een heuvel en mooi uitzicht op het Opera House en de Harbour Bridge.

Vanaf toen kon het wachten beginnen. Om 21.00 kregen we al een voorproefje want toen was het “Kindervuurwerk” en zelfs dat was al mooi. Dat beloofde dus wat voor de grote show.

En WAUW wat was de grote show intens mooi. Een kwartier lang met kippenvel gekeken. Wat een droom om op deze plek het nieuwe jaar in te gaan.

Na de vuurwerkshow zijn we weer richting het hotel gegaan want het was een hele lange dag voor ons. Al was het elke minuut wachten waard.

1 januari stond er weer wat leuks op de planning. Namelijk de Nieuwjaarsduik! Samen met zo’n 800 Nederlanders zijn we om 16u de zee in gerend op Bondi. Inclusief Unox mutsen natuurlijk!

Grappig om te zien door hoeveel toeristen we gefilmd werden. Die hadden geen idee wat er allemaal gaande was natuurlijk. En wij maar meezingen met het Wilhelmus, Guus Meeuwis en ga zo maar door.

Na de Nieuwjaarsduik stond er ook nog een Nederlandse afterparty op de planning.

Het nieuwe jaar brengt voor ons ook wat veranderingen met zich mee. Vandaag hebben we onze auto verkocht en gaan we vanaf morgen allebei ons eigen kant op. Annemiek vertrekt morgen naar een boerderij om daar te werken en ik vlieg zaterdag naar Brisbane om daar ook op een boerderij te werken. We hebben samen fantastische dingen gezien en gedaan deze 7 weken en gaan nu deze mooie reis op ons eigen manier afmaken.

Vanaf nu zal ik jullie dus op de hoogte houden van mijn eigen avonturen in Australië en Nieuw-Zeeland!